Dzień 78

04.09.16 (Dzień 78)
Po chwilowych brakach w dostawie internetu, wracam z moją oceaniczną telenowelą. Tak chyba można nazwać mój rejs dookoła świata w odcinkach. Jeden dzień to jeden odcinek. Dosłownie, jak w mojej ulubionej „modzie na sukces” (obiecuję, że odcinków będzie mniej). No i forma pasuje, bo niby nic się nie dzieje, aktorzy do znudzenia ci sami, skończona ilość krajobrazów, a jednak co chwila jakaś intryga. Dzisiaj na przykład ktoś wyłączył wiatr. Kiedy ja posprzątałem i głęboko schowałem duże żagle, to dzisiaj aż dwa wróciły do gry. Największy Genaker ciągnął nas ładnie przez cały dzień, a na noc zastąpił go mały Code 0 i Grot. Choć jak tak siedzę teraz i do was piszę, to zaczynamy nieźle serfować na fali i nie wiem czy Ocean nie będzie chciał się bardziej rozkręcić. Na razie wieje idealnie 15 węzłów z baksztagu. Po ponad tygodniu z silniejszymi wiatrami, o czym jeszcze opowiem, od dwóch dni mamy prawdziwy weekend. Słońce, umiarkowany wiatr od rufy i praktycznie gładkie morze dookoła. Dzisiaj pierwszy raz zobaczyłem „coś” w oceanie. Przepłynęła wzdłuż burty połówka skrzynki na ryby. Pewnie takich obiektów jest więcej, ale ten zauważyłem jako pierwszy. Do tej pory nie słyszałem, żeby coś uderzyło w burtę, gdy byłem w środku. Oby tak pozostało, że największym obiektem pływającym na naszej trasie będzie plastikowa skrzynka. Każdą chwilę, w oczekiwaniu na silniejsze wiatry, staram się wykorzystać na pracę, która pozytywnie wpływa na moją psychikę. Do tej pory najsilniejszy wiatr jaki trafiliśmy to 45 węzłów i to w porywach. W dodatku pod wiatr. Udało się jednak spokojnie jechać swoje. Jednak pierwszy raz uzupełniło mi kokpit w 30% wodą. To przypomniało mi, że nic cennego w kokpicie nie może być luźne. Dlatego w końcu zrobiłem zamocowanie lokalizatora In Reach, który wysyła moją pozycję. W ciągu dnia trzymam go w kokpicie, w kieszeni pod wejściem, żeby miał szanse złapać satelity. Teraz już go fala nie pochłonie. Cienką oryginalną tasiemkę zastąpiła linka o średnicy 4mm. Po dłuższej przerwie przeprowadziłem rewizję naszych dokonań w regatach z Darem Przemyśla. Sprawa wygląda tak:
– w czasie rzeczywistym, czyli 04.09.79 roku Dar Przemyśla był 620 mil bliżej Afryki (zaznaczone na mapie kolorem pomarańczowym)
– po 78 dniach 120 mil bliżej Afryki (zaznaczone na mapie kolorem pomarańczowym)
– 20 dni od przepłynięcia równika 390 mil bliżej Afryki
Nie ma tragedii, może się jeszcze spotkamy, gdzieś dalej na trasie.
Wczoraj o zachodzie słońca próbowałem zrobić zdjęcia księżyca. W końcu nie każdy widział jak zmienia się na południu. Na mnie ten widok robi wrażenie, szczególnie jak od urodzenia oglądamy księżyc jako rogalik w pionie. Tu się przewrócił już kilka dni temu, potem znikł i dopiero wczoraj pokazał się w nowej odsłonie. Jakość nie powala, ale co tam, coś widać. Odbyła się też próba połączenia kamery z lornetką. Przy okazji uświadomiłem sobie, że trzeba zmienić Banderę. Obiecałem, że przytrzymam ją do orzełka, no i stało się. Jutro poszukam kolejnej. Ta ma prawie 8000 mil, a nowa nie była.
Bartek
2128 UTC
29 46,92’S
022 10,20’W
SOG 5,5 COG 160

P.S. Taką zimę to ja poproszę co roku w Polsce 🙂 temperatura w dzień 18-20 stopni, w nocy 10-15. Nie chciałbym zapeszyć, ale ładnie tu.

Zapisz

Zapisz

Zapisz